3.อะไรคือจุดยืนที่เกี่ยวกับอารยธรรมที่เก่าแก่และการเผาห้องสมุดอเล็กซานเดรีย

อะไรคือจุดยืนที่เกี่ยวกับอารยธรรมที่เก่าแก่และการเผาห้องสมุดอเล็กซานเดรีย

       1.ไม่เป็นเรื่องที่ถูกต้องเลยที่ว่า ชาวมุสลิมไม่ให้ความเคารพอารยธรรมที่เก่าแก่ ในความเป็นจริงปรากฏว่ามุสลิมได้ประโยชน์จากสิ่งที่ดีงามจากอารยธรรมเหล่านั้น โดยมีการแปลตำราภาษาต่างๆ เช่นภาษากรีก เปอร์เซีย อินเดียและอื่นๆมาเป็นภาษาอาหรับเพราะ มุสลิมเชื่อว่า ความรู้เฉพาะด้าน ประสบการณ์ และคำสั่งสอนของทุกชาติ จะเป็นประโยชน์แก่มนุษยชาติ สมควรที่จะหาผลประโยชน์จากอารยธรรมเหล่านี้ 

       เกี่ยวกับเรื่องนี้ท่านศาสดามุฮัมหมัด(ซ.ล.) ได้ทรงตรัสไว้ว่า”จงศึกษาหาวิชาความรู้ ถึงแม้จะอยู่ไกลถึงเมืองจีนก็ตาม” ซึ่งหมายความว่า จำเป็นต้องศึกษาหาความรู้ แม้วิชาความรู้จะอยู่ในดินแดนที่มีความศรัทธาต่างกัน และแม้จะอยู่ไกลแสนไกลก็ตาม โดยสมัยนั้นชาวอาหรับมีความคิดว่า จีนเป็นดินแดนที่ไกลที่สุดในโลก

      2.อิบนิ รุชดี นักปรัชญาอิสลาม ได้บรรยายจุดยืนของอิสลามต่ออารยธรรมที่เก่าแก่ว่า “อิสลามให้ค้นหาความรู้จากหนังสือเก่าๆ ตราบใดที่หนังสือเหล่านั้น มีเป้าหมายที่ไม่ขัดต่ออิสลาม ในแง่ความคิด ทางสติปัญญา ความรู้ และข้อมูลที่มีอยู่ก่อนนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องยอมรับตราบใดที่ไม่ขัดต่ออิสลาม และต้องขอบคุณต่อข้อมูลเหล่านั้น” 

       และได้กล่าวเสริมอีกว่า “เราจงวิเคราะห์ในสิ่งที่คนรุ่นก่อนๆพูด และยืนยันในหนังสือเหล่านั้น หากว่าสิ่ง เหล่านั้น ถูกต้อง ตรงกับสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์อัลกุรอาน เราต้องยอมรับและขอบคุณพวกเขา และหากมีสิ่งที่ขัดต่ออัลกุรอาน เราก็จงหลีกเลี่ยงออกห่างเสีย และจงให้อภัยพวกเขาในสิ่งที่พวกเขาไม่รู้”

       3.มีข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ที่ยืนยันว่า มุสลิมไม่ได้เป็นผู้ที่เผาห้องสมุดอเล็กซานเดรีย แต่ถูกกล่าวหา และถูกป้ายสี อย่างไม่ถูกต้อง โดยผู้ป้ายสีดังกล่าวมุ่งหวังที่จะทำลายภาพพจน์ของอิสลาม ศัตรูของอิสลามได้ปล่อยข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยไม่มีข้อมูลที่ถูกต้องแม่นยำแม้แต่นิด เป็นผลให้คนทั่วไปเชื่อกันว่า ข่าวลือดังกล่าวเป็นความจริง 

       การปล่อยข่าวลือดังกล่าว กระทำในช่วงศตวรรษที่ 13 ซึ่งเป็นช่วงสงครามครูเสด (สงครามระหว่างอิสลามกับคริสต์) จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังมีการปล่อยข่าวลือเรื่องนี้ ทั้งๆที่มีนักประวัติศาสตร์ ที่มองโลกแห่งความเป็นจริง ได้ออกมายืนยันว่า เรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องเท็จ ไม่มีมูลความจริงแม้แต่น้อย 

       ตามข่าวดังกล่าวได้กล่าวว่า ท่านอุมัรบินคอตตอบ ซึ่งเป็นคอลีฟะห์องค์ที่สองได้สั่งเผาห้องสมุดอเล็กซานเดรีย โดยมีการอ้างอิงคำพูดของท่านอุมัรว่า “ถ้าหนังสือที่มีอยู่ในห้องสมุดเหล่านี้ ได้รวบรวมสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์อัลกุรอานแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรต่อไปอีกอและเราก็ไม่ต้องการมัน และหากว่าหนังสือเหล่านี้ ค้านกับอัลกุรอาน ก็จำเป็นที่จะต้องทำลายมันเสีย” มีบางรายงานได้กล่าวว่า มีชาวอาหรับมุสลิมได้ใช้หนังสือในห้องสมุดเป็นเชื้อเพลิงสำหรับต้มน้ำในห้องสาธารณะเป็นเวลาถึงหกเดือน แต่ทว่ามีการพิสูจน์แล้วว่า ท่านอุมัรไม่ได้เคยสั่งการเช่นนั้น

       4.นักบูรพคดีชาวเยอรมันผู้หนึ่งชื่อ Sigrid Hunke ได้เขียนไว้ในหนังสือที่มีชื่อว่า ( อัลเลาะห์นั้นเป็นอย่างอื่นโดยสิ้นเชิง) โดยหนังสือดังกล่าวสามารถพิสูจน์ได้ว่าสมัยที่ชาวอาหรับได้ยึดครองอเล็กซานเดรีย ประมาณปี ค.ศ .641 ไม่มีห้องสมุดอเล็กซานเดรียแล้ว ห้องสมุดดังกล่าวได้ถูกเผาไปก่อนหน้านี้หลายร้อยปีแล้ว และที่อเล็กซานเดรียไม่มีห้องน้ำสาธารณะดังกล่าวอยู่ด้วย 

       หนังสือดังกล่าวยังได้แจ้งอีกว่า ห้องสมุดเก่าแก่แห่งวิทยาลัยนั้น ได้ถูกสร้างขึ้นที่อเล็กซานเดรีย โดยกษัตริย์ Patimus ที่ 1 ประมาณ 300 ปีก่อนคริสต์ศักราช และถูกเผาในปีที่ 47 ก่อนคริสต์ศักราช เมื่อครั้งที่ Julius Ceasar ยึดครองเมืองดังกล่าว และพระนางคลีโอพัตรา ได้บูรณะห้องสมุดดังกล่าวขึ้นมาใหม่ โดยนำหนังสือจาก Bergamun มาบรรจุไว้ด้วย

       5. การทำลายห้องสมุดจนราบคาบ เกิดขึ้นในราวศตวรรษที่  3 พระจักรพรรดิ  Caracalla ได้สั่งปิดวิทยาลัยโดยที่พวกหัวรุนแรงทางศาสนาได้ทำลายห้องสมุดในปี ค.ศ.272  เพราะพวกเขาเชื่อว่า ห้องสมุดนั้น เป็นผลผลิตของพวกที่กราบไหว้พระเจ้าหลายองค์( รูปปั้น  ไฟ พระอาทิตย์  ลม ต้นไม้ เป็นต้น) ในปี ค.ศ. 391 ผู้นำศาสนานิกายคาทอลิกคนหนึ่งชื่อ Theophilos ได้ถวายคำแนะนำให้จักรพรรดิ Thedosios ออกพระราชกฤษฏีกาอนุมัติให้ทำลายห้องสมุดที่เหลืออยู่ และเผาหนังสือประมาณ 3 แสนเล่ม มีจุดประสงค์ที่จะก่อสร้างโบสถ์ขึ้นมาแทนที่ การทำลายห้องสมุดได้เกิดขึ้นอีกครั้งในศตวรรษที่  5 โดยผู้สอนศาสนาที่กราบไหว้พระเจ้าหลายองค์

     ดังนั้น จะเห็นได้ว่า จากตัวอย่างข้างต้นที่เกี่ยวกับการเผาห้องสมุดอเล็กซานเดรีย มีการบิดเบือนประวัติศาสตร์เพื่อที่จะทำลายชื่อเสียงของอิสลามและชาวมุสลิม และพยายามทำให้อิสลามมีภาพพจน์ที่เป็นปฏิปักษ์กับวิชาความรู้ และอารยธรรม ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วพวกเขาบริสุทธิ์จากการกล่าวหาโดยสิ้นเชิง